6 Mart 2016 Pazar

1.ay



Zaman hızlı mı geçiyor,yoksa geçmek mi bilmiyor düşüncesi an be an değişti bu ilk ayımızda...
Çok şükür bu ayı atlattık diyorum geriye dönüp baktığımda.
Kolay mıydı?hiçte değil...
Güzel miydi?Hemde çok..

Zordu. Çünkü Yağız'ın kaka sorunu var ve bu ay bununla uğraşmakla geçti ki hala çözülmüş değil. Gün geçtikçe de daha zor olmaya başladı. Denemediğimiz yöntem (zeytinyağına bandırılmış kulak çubuğu ile uyarma,fitil,anne sütü ile zeytinyağını karıştırıp kaşık ile verme vs.vs.) kalmadı. Başarılı olanlar var çok şükür de arada birde olsa rahatlıyor bebeğim.  

Bu ilk bir ayda bende hemen hemen herkesin kaldığı klasik sorulara maruz kaldım tabi ki..

-Doyuyor mu?
-Mama neden vermiyorsun ya da tam aksi niye mama veriyorsun? 
-sütün yağlı mı değil? 
-Neden ağlıyor?(bilsem manyak mıyım ben ağlatayım)

Zaten canı burnunda olan kadını iyice zorluyorlar. Ya sabır çekiyorsun. Derdin yetmiyormuş,ağrın sızın yokmuş gibi laf anlatıyorsun. İnsan emzirmek dururken neden mama versin. Ben kendi evladımı sizden iyi düşünmez miyim?

Şunu öğrendim ki doğum yapmış bir kadına danışmadığı sürece bebeğin beslenmesi ile ilgili yorum yapmayacağım. Çünkü iyi niyetle söylenen şeyler bile üzüyor insanı. Ne kadar doğru olmadığını bilse de insan kendini sorguluyor. Annelik iç güdüsel bir şey zaten. Kendini dinlediğinde biliyorsun ne yapman gerektiğini...

Bu kadar serzeniş yeter:)
Zor olduğu kadar güzeldi de ilk ayımız. 
Birçok şeyin ilkini yaşadık. 
İlk banyo,ilk gülme,ilk bakış...
Ve daha bir sürü hayatımıza kattığımız güzel anı. 

Daha da nice anılar biriktireceğimiz aylarımız,yıllarımız olsun inşallah Yağız'ımızla. Bu da 1.ayımızın özeti olsun. 

2 yorum:

  1. Merhaba.
    Öncelikle sağlıkla büyütün kuzunuzu. Benim için de öpün koklayın cennet kokulu yavrunuzu.
    Benim de kızım 2 yaşında ve sizin yazınızı okurken ilk aylarımız geldi aklıma.
    O kadar çok yorum yapan oluyordu ki başlar da. Bebekle beni görmeye mi geliyorlardı yoksa akıl vermeye mi belli değil. :(
    Ve içimden hep derdim ki ben öyle yapmıycam ki hakikaten doğum yapan arkadaşlarımı hep motive ettim; tabi motive ettim ama bu pohpohlmak anlamında değil,
    çünkü dediğiniz gibi anne ve bebek ilişkisi o kadar farklı ki, en iyi siz anlyorsunuz bebeğinizin derdini, gerisi fasa fiso. Elbet söylenenleri kulak arkası etmemek gerek ama çok da eleştirmek, yorum yapmak yeni anne olmuş birine doğru değil.
    Sağlıkla büyüsün, inşallah kaka sorununuz da bir an önce düzelsin.
    haberlerinizi bekliyoruz annesi. :)
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İçten ve güzel yorumun için teşekkür ederim :) bu süreçler yaşanmadan anlaşılacak birşey değil. Herkesin çocuğu kendine özel. Herkes anneliği kendi yaşamalı bi yerden sonra.
      Haberleri paylaşmaya devam edeceğim İnşallah. Sevgiler;)

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...