20 Haziran 2016 Pazartesi

Y Kuşağı Anneyim Ben-Sabiha Gürkaynak


Kitap tam bir doğum sonrası kitabıydı bana göre. Annelik dünyanın en güzel şeyi olsa da bazen bunalıyor insan ve sürekli vicdan muhasebesi yaparken buluyor kendini. Ben kötü anne miyim?düşüncesi insanın içini kemirip duruyor. Bu kitabı okurken yalnız olmadığımı hissettim. Bazı bölümleri tamamen aynı duyguları hissederek yaşadım bazıları ise benim yaşamadığım duygular ama genel olarak doğum sonrası okunabilecek rahatlatıcı bir kitaptı. Ben sevdim. Bana iyi geldi. 

Bölüm başlarındaki alıntı sözleri çok çok sevdim,misal;

"-Nisan yağmurları,mayıs çiçeklerini getirir.
-çalışan anne ifadesi gereksizdir. Her anne çalışan annedir. 
-Kendi çocuklarım olmadan önce harika bir anneydim. 
-Çoğu çocuk çok fazla annelik,yetersiz babalık mağdurudur.  "

Ve bolca altı çizilecek yer vardı ama benim en sevdiklerim;


"Kalıplara, öğretilenlere, geleneklere ve herkese inat başka bir annelik mümkün diyorum sana özel bir annelik. Nasılını senin bulacağın,her ilmeğini kendi ellerinle dokuyacağın bir hikaye. "

"..an'da kalmayı beceremiyor ve gelmişi geçmişi işin içine katıp -ortada hiçbir şey yokken- aslında kendimi zıvanadan çıkarıyordum. "

"Anne olduğumuz güne kadar yaptığımız herşeyi çok büyük bir başarı sandık. "

"Lohusalık,annenin doğumdan sonra hayatının bir daha asla eskisi gibi olamayacağını anladığı dönemdir. "

"Banyo en büyük sınavıdır üşütmekle kavgalı Türk annesinin. "

"Artık annenin hamur açanı değil,saç rengini açtıranıçile çekeni değil, Selfie çekeni;altın günü yapanı değil,altın bileziği olanı makbul. "

"Mükemmel değil,yeterince  anne olmaya çalışıyorum,ay sonunda banka hesabıma yatmayacak olanlara değil,oğlumun gönül hesabına yatırabildiklerime tutunuyorum."

*Birde kapağı çok şirin olmuş kitabın,bayıldım !
*..ve annelik gerçekten çok çok zor ama süper ötesi bir duygu !

3 Haziran 2016 Cuma

Peruk Gibi Hüzünlü-Yalçın Tosun

Daha önce ilk kitabı olan Anne,Baba ve Diğer Ölümcül şeyler adlı kitabını okumuş ve Yalçın Tosun un kalemini sevmiştim fazla öykü seven biri olmamama rağmen. 
Bu sebeple hemen diğer kitaplarını da edindim. 

Peruk Gibi Hüzünlü öykü kitabı da bir çırpıda okunuyor. 
Yaşanan duyguları çok iyi hissettiriyor ama ben ilk kitaptaki kadar zevk alamadım. 
Öykülerde daha çok eşcinsel karakterler mevcut. Bu birden fazla öyküde olunca biraz sıktı sanırım.

Yine de diğer kitaplarını da okumamazlık edemeyeceğim bir yazar kendisi. İnsanın iç dünyasında çalkalanan saklı duyguları çarpıcı ve sade bir şekilde çok iyi işliyor .


"Birden çocukken en sevdiği rengin sarı olduğu aklıma geldi. Bu hatırlayış şaşırttı onu. Nasıl da değişiyordu insan Zamanla. Uzun zamandır kendini solgun gösterdiğini düşündüğü sarıdan hiç hoşlanmıyor ve bu rengi üzerinde taşımak istemiyordu. Çocukken böyle şeyler düşünmüyordu insan ne de olsa. Güdüleri ve beğenileri üçüncü kişilerin gözüyle kirletilmiş olmuyordu henüz. Mutluluğun aranan bir şey haline henüz dönüşmediği zamanlardı onlar. "
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...