Daha önce ilk kitabı olan Anne,Baba ve Diğer Ölümcül şeyler adlı kitabını okumuş ve Yalçın Tosun un kalemini sevmiştim fazla öykü seven biri olmamama rağmen.
Bu sebeple hemen diğer kitaplarını da edindim.
Peruk Gibi Hüzünlü öykü kitabı da bir çırpıda okunuyor.
Yaşanan duyguları çok iyi hissettiriyor ama ben ilk kitaptaki kadar zevk alamadım.
Öykülerde daha çok eşcinsel karakterler mevcut. Bu birden fazla öyküde olunca biraz sıktı sanırım.
Yine de diğer kitaplarını da okumamazlık edemeyeceğim bir yazar kendisi. İnsanın iç dünyasında çalkalanan saklı duyguları çarpıcı ve sade bir şekilde çok iyi işliyor .
"Birden çocukken en sevdiği rengin sarı olduğu aklıma geldi. Bu hatırlayış şaşırttı onu. Nasıl da değişiyordu insan Zamanla. Uzun zamandır kendini solgun gösterdiğini düşündüğü sarıdan hiç hoşlanmıyor ve bu rengi üzerinde taşımak istemiyordu. Çocukken böyle şeyler düşünmüyordu insan ne de olsa. Güdüleri ve beğenileri üçüncü kişilerin gözüyle kirletilmiş olmuyordu henüz. Mutluluğun aranan bir şey haline henüz dönüşmediği zamanlardı onlar. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder